MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İhtirasın yıkımı kıyameti getirir…
AZAP

İhtirasın yıkımı kıyameti getirir…









hâtun olan duygular
kýrpýlýrken gözler ürpertiyle bir bir yerleþir
ihtiras içinde titrerken beden
kâbuslara boyun eðeceksin
tutuklu yular gibi çaresizliðe boynunu bükeceksin

sardýkça geceler ruhumu öfkeler içinde
týkanýr nefesim hayallerim nedense hepten esir kalýr
meyus uykular sarmadan bedenimi
söyleyin çýksýn gitsin içimden
aydýnlýða hasret mi kalsýn ömrüm
göz bebeklerim büyüyor korkunun þiddetinden
dokunma sakýn akýþlarýma
muzipliðin gönül kýrgýnlýðý akýþkanlýðýnda
bir kurtuluþtur belki düþler
topluyorum geçmiþin pýlý pýrtýsýný usanmadan
yýðýyorum eskimiþ þarkýlara
bir kabusun bin nasihatten daha görkemliliði çarparken yüreðime
haykýrýyorum anama ve sonsuzluða
boðazýma düðümlenirken karanlýðýn kör düðümü
tütsüler kokluyor bedeni mi?
Uykudan koptuðum anda sýrtýma deðdi atam
Bir ferahlýk çöktü yoluma

zihnim zonkluyor içim isyanlar içinde
sesler ukde düþürüyor sevdiklerimin kucaðýna
dolu dolu yüreðim düþüyor sokak çýplaklýðýnýn ortasýna
yaþamým kabýna sýðmýyor
oysa geçmiþ ve geleceðin ektiklerimin meyvesi olduðunu biliyorum
ölümler ardý ardýna sýralanýr gidenlere selam durur tutkular
sýrýtýrcasýna bir alay geçer fitneden
Selâmünaleyküm demeden aydýnlanmýyor yüreklerimiz
Hakkýn ipini tutanlarýn ya dualarý olmasa

oysa ben kaç asýr yaþanmýþlýðýn kalesin de býkýp usanmadan
doðrularý soyutladým
eskimedim acar kaldým hep gönüller de
alevlerim kokuþmuþ ruhlarý yangýnlara çekerken
tutuþurdu noksan kalmýþ gönüller
çýktým þükür düzlüðe eðrilmeyen boynum kýrýlsa da
bu iþ için göðüs gerekti yiðide ciðer büyüklüðünde
ekilirken zehirler toplumuma
kimse duymasa da
her haykýrýþým safýmýn yönünü belirledi ya
ölüm ölümse hýrlamaya kalmaz ki hacet

kokuþmuþluðun pisliði çöktükçe ülkemin üstüne
sesimin tonu yetiþemiyor insanlýða
frekansýmý koyuverdim gitsin diye yaratana
tek tek heceleri sýraladým ardý sýra
güç yetmese de
Hakka dönük ya tüm niyet ve isteklerim
gayrýsý boþuna
sonu belli ölümse gidilir kucaðýna
var sen düþün sonunu
çok þükür ben kopartabildim ya yüreðimi zayýflýktan
gerisi sana kaldý tüm yalan dolan
var sen yýlanla oyalan…




(13.08.13) AZAP…

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.