ben aldým aþkýmý ayrýldýðýmýz günden bugüne kadar taþýdým.
aðýrdý! yolda gelirken, bazen eðik yürüdüm, bazen dikildim olmayacak kadar. bazende emekledim.
aðýrdý! ama omuzlarým çökmedi hiç, tek eðilen kalbimdi yollarda, asfalta sürttüðünü bilirim, susadýðýný bilirim sana.
ben yollara ne gül, ben yollara ne hayat, ben yollara ne sevap döktüm. ben yollara kalbimi döktüm. ve bunun uðrunda sadece aþýk oldum.
ben aldým aþkýmý, gittiðin günden, bugüne kadar taþýdým.
ilk önce býraktým ayrýldýðýn bankta. sonra en fazla iki adýmdý aldýðýmda. iki adým sevmedim ben sadece seni! ama terk ettiðin günden, bugüne kadar taþýdým aþkýmý. ve o iki adým hariç, her adým sevdim seni…
Uður ÝNCEKARA Yazým Tarihi : 22 Haziran 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugurincekara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.