Dokunma bana desem yüreðin söz dinler mi? Gönlüm yaralar dolu hepsini saramadým Görünce acýlarý benim gibi inler mi? Henüz zaman çok erken geçmiþe karamadým Gökyüzüne ip gerdim kurusun bekliyorum Kuruyan her yarayý uç uca ekliyorum.
Anlaþýlmaz makamda konuþturma dur beni Zaten hep hüzzam çaldý yýllar yýlý bu yürek Bir sonbahar mevsimi tanýmýþtým ben seni Kapýndan anýlarý kararken elde kürek Bense o Sibirya’dan daha yeni dönmüþtüm Üþümüþtük ikimiz anlaþýrýz sanmýþtým.
Nereden bilecektim sen her mevsim karlýydýn Hazan senin yükündü alýþkýndýn yaraya Aþk denen o yollara gelemez rötarlýydýn Denizde boðuluyor çýkmýyordun karaya Benim gibi serçeyi omuzun taþýmazdý Nahif duygudan yoksun yüreðin ýþýmazdý.
Kapýndan uzaklaþtým yönümü deðiþtirip Zaten onca acýyý çekemezdi yüreðim Süt liman bir denize bu kalbi sýðýþtýrýp Sessizce beklemektir artýk yalnýz ereðim Uzak dur baharýmdan rüzgar da yýkanayým Estikçe saçlarýmda nefessiz týkanayým.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.