Biz değiliz

Seninle beraber gömdük her þeyi…
Yeri gelince sayýlarý unuttuk.
Yeri gelince de bir birimizi saymaya baþladýk.
Ýlk benim dostlarýmý saydýk.
Sonrada senle olan aþka dair sevgiyi parçaladýk.
Bedeni sevgi sandýk.
Tuttuk, sarýldýk ve faydalandýk.
Ve sonrada ayrýlmaya çalýþtýk.
Bir türlü düþünemedik aþkýn beden ile bir olmadýðýný…
Evet. Baðýmlýlýk oldu.
Peki, aþk, sevgi nerde kaldý.
Uçtu gitti deðil mi?
Yoksa…
Sevgi dakikalarýn avuçlarýnda yok olup mu gitti.
Evet. Hani sevgi yapbozdur ya…
Her seferinde tekrarý olan bir yanýlgý,
Hata affetmeyip sil baþtan tekrarý olan hadise.
Biz bozduk.
Hiç yapbozu yapan olmadýk.
Yeri geldiðinde sayfalara sayfa kattýk,
Hiç yazý yazmadýk.
Ýlk dersin son noktasýný dinledik,
Baþýný dinlemeye vakit bulamadýk.
Üzülen ikimiz olduk,
Baþkasýný bahane ettik.
Diðer çiftleri örnek aldýk,
Yýkýlan biz olduk.
Matematik dersinde türevi taban bildik,
Hep integralde ters orantýyý bulduk.
Hümanistlerden ayrýlýk dersi aldýk,
Ateistten son nokta zehrini kustuk.
Ýzostasiyi doðru bildik, dengeyi hesaplayamadýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: