Çanakkale boğazında bekliyorum
Farkýndaysan uzun zamandýr yazmýyordum sana,
Ara vermiþtim geçmiþten kalma alýþkanlýklarýma.
Unutmuþtum seni atmýþtým zihnimdeki çöp tarlasýna,
Ama kýyamadým,
Benzin döküp yakamadým,aklýmdan çýkaramadým.
Buradayým ben,beni unuttuðun yerdeyim,
Nusret mayýn gemisinin yanýnda ki,çay bahçesindeyim.
Þimdi eskisinden daha farklý Çanakkale boðazý,
Azalsa da hala var,buralarýn maneviyat havasý.
Temmuz oldu mu öðrenci kalmaz buralarda,
Artýk tek baþýna dolaþýyorum eski kordonda.
Bazen gidiyorum þehitler abidesine dolaþmaya,
Mehmetçik için bir Fatiha suresi okumaya.
Haberin olsun Çanakkale boðazýnda bekliyorum,
Yalan yok her geçen gün daha çok özlüyorum.
Yani anla bea,seni harbi çok ama çok seviyorum,
Ýnan seniz geçen her gün ben zaten ölüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.