mis gibi begonya kokardý evimin bahçesi taa aþaðý mahalleden gelip geçerken kapýmdan deli Necmettin ’in iç giderdi benim ayaðýmda naylon terlikler kenarý nakýþlý þýpýdýk þýpýdýk tozu dumana katýp çimenlerin arasýndan geçip bir de çiçekli beyaz tülbenti tutturuvermiþim yalandan saçlarýmýn üzerinden rüzgar rüzgar deli Necmettin’e inat girivermiþ uçlarýndan daðýtývermiþ dalgasýný bir o yandan bir bu yandan ohh bende nasýl bir bahar havasý beyaz diþlerimin arasýnda çiðnerken kocaman damla sakýzý veresiye yazdýrmýþým üstelik bakkal Mustafa ya kaçmadýk ya öderiz elbet parasýný tarçýnlý tarçýnlý üstelik her seferinde burnumun üstünde patlayan ayný baloncuk her seferinde bendeki ayný gülücük geçerken deli Necmettin kapýmdan kesiveriyorum ayþe kadýnýn çamaþýr ipini ardýndan dolanýyor siyah makosenlerine beyaz çarþaflar sendeliyor da düþmüyor garibim basarken topuklarýna içim gidiyor içim gidiyor da deli Necmettin’e delilik onda kalsýn
Gülnur Ateþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.