SEN GÜLÜŞÜNLE AŞKSIN
BANUŞ
SEN GÜLÜŞÜNLE AŞKSIN
Sebepsizdi sana geliþim
Saf,temiz küçük bir çocuk misali
Nereye uçtuðundan habersiz,sadece hissedip
Bahara ulaþmaya çalýþan kuþlar gibi.
Gülümseyiþine baðlandým en çok
Ýçimde kelebekler uçusturan o masum ama içten olanýna
Hele o gözlerine yansýmasý yok muydu gülüþünün
Oydu iþte o gözleri güzel kýlan vazgeçilmez yapan.
Ya dokunuþuna ne demeli o da farklýydý iþte
Öyle olmasa her seferinde
Deðiþik ama derin duygulara kapýlýr mý hiç insan.
Bir gün sende maviden gitmek istersen eðer
O küçük çocuðu ve kelebeklerimi geri istesem mi bilmiyorum.
Üstelik sende anlam kazanan þeyleri alabileceðime hiç inanmýyorum.
Ama eminim o gülüþün hep sende kalsýn istiyorum.
Baþka çiçeklerede can versin.
Ýhtiyacý olanlara tekrar tekrar baharlarý yaþatsýn.
Bu baharlar hiçbir zaman gözyaþlarýyla sulanmasýn.
Çünkü bunlarý sonsuz hakeden tek insansýn.
Sen zaten gülüþünle tek baþýna AÞKSIN!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.