Bir elbise düþünün, herkesin giyeceði.
Giydiðinde kiþiyi, topraðýn yiyeceði.
Öyle bir elbise ki, ne yýrtýlýr ne solar.
Ölçüsü alýnanýn, kalmaz bir diyeceði !..
Gün gelip giyeceksin, yazgýný silemezsin.
Belki de bugün-yarýn, ne zaman bilemezsin.
Altýn yaldýz saf ipek, neyle süslersen süsle.
Yerine giydirecek, kimseyi bulamazsýn !..
“Cýk,cýk” edip durma hiç, kýzýp da geçemezsin.
Nereye gidersen git, bir yere kaçamazsýn.
Gül yüzün benzese de, pembe yaban gülüne.
Yediveren deðilsin, yeniden açamazsýn !
Baki deðil fanisin, ölümden kaçamazsýn !...
Yarabbi son nefeste, gülmeyi nasip eyle !
Sana layýk þekilde, ölmeyi nasip eyle !
onuncuköylü
Ýsmail SIKICIKOÐLU
Savaþtepe/Balýkesir
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.