MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Dün Eski Mahalleye Uğradım
Gamze yağmur

Dün Eski Mahalleye Uğradım



Çocukluðumuzun geçtiði mahalleye uðradým dün
Senin yaþadýðýn evin önünde oturdum biraz.
Gözlerim buðulandý, beyaz sardunyalar yoktu cam kenarýnda.
Tahta sandalyeyi de göremedim,
Eskiciler almýþ olmalý, uzun zaman geçti aradan
Öylesine daldým bir an,
Öylesine iþte…

Çevirdim rotamý körfezin koynuna doðru,
Kollarýmý açýp yürüdüm hatýralarýma
Her adýmda biraz daha yaklaþtým onlara.
Okul çýkýþýnda dondurma yediðimiz,
Küçük pastahanenin önünde oyalandým biraz,
Gördüm ki zincir takýlmýþ kapýsýna,
Yüreðimde hissettim demir halkalarý, bir kez daha kanadým
Ve elimden bir þey gelmedi, her þey yerle yeksan,
Ala bora oldu duygularým.
Ýmdat çýðlýklarým düþtü körfezin sularýna
Akþamýn ilk saatlerinde sýkýca sarýldým, çýrpýnan yakamoza.
Ýçimde sakladýðým umutlarým bir kez daha koptu o anda.
Geçmiþin izleri silinmiþ, unutulmuþ gençlik yýllarýndaki hikayeler
Mazide kaybolmuþ birer birer.
Ama, ben unutamam o mahalle bizimdi!
Biz olmadan bom boþ.

Çýkmaz sokakta sýkýþýp kalmýþ eski Rum meyhanesi
Yýllara meydan okumuþ eski tahta perdesi ,
Sapa saðlam yaðmura, fýrtýnaya, boyun eðmemiþ
Ve hala ayakta.
Tarih kokuyordu buram buram her penceresi,
Eskiden olduðu gibi,
Grama-fondan duyuluyordu, Müzeyyen Senar’ýn sesi.

Adýmlarýmý cimrileþtirip yan sokaða ilerledim
Biraz korktum, neyle karþýlaþacaðým meçhuldü!
Gün yüzüne çýkmayý bekleyen anýlarý gördüm, boynunu bükmüþ
Belli belirsiz…
Bazýlarýný seçemedim,
Kenarý yanýk, silinmiþ bizden kalan her iz.
Anýlar ah anýlar!
Gözlerimin içine bakýp bakýp yüreðimi daðladýlar.
Ne varsa toplayýp bir kenarda yakmýþsýn
Hoþ, beni de bir köþeye atmýþtýn giderken.
Vefadan uzaktýn!
Olsun ziyaný yok, sevgide insanlýkta bende kalsýn.

Burnum sýzladýkca yine uðrarým o eski mahalleye
Senden iz kalmamýþ olsa da, tozunu silerim hatýralarýn
Gençliðimin seslerini duyarým derinden,
Birlikte söylediðimiz þarkýlar çýnlar kulaðýmda.
Yaþadýðýmýz güzel anýlarýmýz doðar gecelerime.

Silüetlerimiz film afiþi gibi hala asýlý duruyor o evde,
Hem de ayný mahallede ayný yerde…
Bu gün tek perdelik oyun sergiledim sizlere
Koca gençlik yýllarýmý sýðdýrdým,
Bir saatlik zaman dilimine, saniye saniye
Gözlerime bulut yüklendi þimdi saðanaklara gebe.
Birinci perde kapanýrken koptu alkýþ
Sen; çeyrek asýrlýk hikayede bana baþ rolü seçtin
Ben!..
Tek perdelik oyunla hayatý yýkýp geçtim.


Gamze YAÐMUR
22/03/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.