Faili Meçhul Bir Şarkı..

(kýyametime saklý bir yaným kalmadý
mahþere çýplak bir telaþým
meðer ben bütün aþklarda
senin bana yanýldýðýn kadar
ben de þairlere aldanmýþým)






istasyonlarda savrulan kuru dallar kadar durgunum
ekmeðim zakkum üþüyen raylara bir kez dökülmüþ soluðum
oysa çok eski bir haritaydý
adýmlarýný sarýp sarmalayan ayalarým
serin çýðlýklar kuþandým da
neyleyim bir sana yetiþip yetmedi feryadým...



hani o coðrafyalarýn dumanlarý olurdu
seher mavisi yol aldýðýmýz tepelerde
zemheriye tutulan mektuplar solardý
gri gök usulca dolarken gözlerine
kimseler iliþmez çalýnmazdý ýslýðýmýz
ve þimdi kim bilir hangi ölünün
ölgün elmacýk çukurunda kaldý adýmýz...



derken uzandý yýllar yorganlara yýldýzlara
körpe otlar deþildi o nadaslýk tarlalara
sokaklar sorgular soruþturmalar ekildi
ve sorgusuz her düþ iþte o an da biçildi
hasat dediler... çýyan kýyam ajans haberleri...



sonra ne sesimizi ne de sevdamýzý kimse bilmedi
sen þehrin yerleþik hüzünlerine tutundun
bense göçebe tenhalýklara
bu yüzden beni çaðýran sesler hep bir masaldý
o masallar ki...seni bana bir kez olsun
hiç mi hiç anlatmadý...



aþk denilen zaten
çýkýný hasret
çarýðý yýrtýk bir elveda þarkýsýydý...



adý saklýmda kalan bir ben kaldým
bir de gideceðim yerin adresi
belki ardýmdan infazlar gelmez ama
ah iþte yok mu þu mert metinin gölgesi...



bayram kýyýlarýndan geçtim
yanar döner seviciklerden
ilahsýz tapýnaksýz yeminlerden
baþý kopuk baþkaldýran sözlerden
üþüyen çocuklarýn tinerli küfürlerinden
dilsiz sýnýrlarýn namlulu geçitlerinden



o kutsal sularýn ezber edilmiþ köprülerinden
borsa ihtilalcisi yenik köylü hisse senetlerinden
bir tozun bile çarpmadýðý hicraný heder gecelerden...




geçtim...geçmesine de...




adý darda kalan bir ben kaldým
bir de susacaðým þehirlerin adresi
belki ardýmdan daraðacý gelmez ama
ah iþte yok mu þu mert metinin gölgesi...



I.



su boylarýnda sýðýrcýklar yaman haziran
ormanýn ýslýðý sanki aðzýndaki türkü
dað çalýmý daðýnýk bir bulut baþým
kursaðýnda kan kaynatan anýlara kalmýþým
yüzümü yýrtsam sözümden bulurlar beni
bu yüzdendir yolunu çalmadan yokuþundan kaçýþým...




þehir ne çok yalnýzlaþmýþ köprüler ne tenha
mahzende unutulmuþ þarap gibi sokaklar
seni içsem bu kadar sarhoþ olmazdým
kaldýrýmda köpekler olmasa belki düþüp aðlardým
binlerce pencerede sönen tek bir yüz sanki benim
ayak týrnaðýnda sular hala çaðlasýn sevdiðim...



harcýna küs gülüþlerden ne kalýr geriye
yataðýna yaban üþüyen aynalar mý
düþerse deprem düþer daðlara
derken bir sevda incindiði yerde biter
hangimizin kýrýlmýþ bir þiiri yok ki
yürekten de beter dize çarpar titrer...



daðýlmýþ yaðmurlarýn göçebe þarkýlarýndan
rivayeti yalanýndan da ziyan sebil diyarlardan
giz sofrasýnda kemancýnýn bildiði makamlardan




dinledim...dinlemesine de...





adý benle kalan bir ben kaldým
bir de soracaðým yalnýzlýðýn adresi
belki ardýmdan gölgem gelmez ama
herkes kadar uçurtmadýr gök mavisi...


Mert Metin

Sosyal Medyada Paylaşın:

JEHR Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sahil Kasabası.. Fakirlerin Öcü ve Yemin.. Gözlerin Boynuma Camdan Darağacı.. Her gölge kendisine gider.. Eşkali Gökyüzüne.. Nusaybin.. Yazgısıdır Eylemdir Aşk.. Her Merhaba Aslında Bir Veda.. Kumarbaz Sevişmelerin Orgazmı Geri Tepen Bir Silahtır Aşkta.. Şairleri İntihar Şehir..