Ýskambil kaðýtlarýndan Yalnýzlýk adýna inþa edilen binalarým vardý Çok katlý. Saçlarýndan esen rüzgar yýktý hepsini bir çýrpýda. Sonra ilk kez kokladým hayatý , Ne de güzeldi!!! Sanki yeni doðdum ben, Sen vardýn her nefeste, Ve bir gün estin delice , Yamaçlar da yetiþen dað laleleri gibi Dayanaklý deðil yüreðim esintilere, Boynumu büktü asi rüzgar,ansýzýn. Tutamazdým seni. Gidecektin belli. Ve sen, senin adýn rüzgar. Geldin ve geçtin öylece. Düþünmeden sonunu, kapýldým peþine Þimdi Bir boþluktayým sanki uçuyorum Açtým kanatlarýmý ama,düþüyorum…
07.09.2010 ACEMÝBaLIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ACEMİBaLIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.