SÜRGÜ...

dedi ki
þiiri yüreðine giyen adam
kaç duygunun aþiretine çözdüm
göçlerde konaklayan mýsralarý.
dere sularýnda bulutlarý yýkayan kýzlar
dað yollarýnda nergis/lere aþýk delikanlýlar gördüm.
düþlerin hain töresinde
yalýn ayak çocuklarýn, oyuncak kayýklarýna bindim gün aþýrý
ve çalýntý aþklarýn tutanaklarýna yazýldým biten bir ömrün sabahý....

sormadan sorgulanamýyor ki dedi hayat
kýrmýzý bir yarayý onarmaktan aciz
ve kaybedilmiþ hayalin ardýndan bakmaktýr sessizliðin tarifi....

acýkýrsam bir dilim ezgiyi sürer sevgilinin kokusuna
ve bir bardak geceyide doldururum yanýna
aramam baþka bir tadý
bir de yeþil yapraklardan çekersem armonik sevdayý
keyfimin kýyýsýnda kaybolurum bir vuslatýn göz kapaklarýnda...

kimseyi istemem dedi gördüðüm gölgelerin sarkacýnda
benim sözcüklerim var parmaklarýmda daðlarý barýndýran
kimselerin bilmediði beþinci iklim/lerim yanar kirpik ucumda
hayretlere düþtüðüm çocuklar oynar þiirlerimin geveze/liðinde
yani anlamaya çalýþmayýn beni
benim gözlerimde görünmez yargýlan/dýklarým
tek tabanca ateþ alýr yalnýzlýðým
yinede soðuk nehirlerin hýrsýna aðlar tuhaf berduþ yaným....

kýyametim çoktan ezel/ime yazýlmýþ dedi
ardýmdan açmaya çalýþmayýn kapalý tutkularýmý
sürgü benliðimle çekiþmiþ ruhuma
artýk rüzgarlarla dinleniyor bedenim.....



Sosyal Medyada Paylaşın: