daðýnýktýk ama ýsrarcý yüzümüzü sabah ayazýyla yýkadýðýmýz günler baþlangýçsýz bitiþsiz öfkemizle eylüle yýktýk herþeyi soframýzdaki en son ekmek kýrýntýsýna kadar paylaþmak istedik taþkýnlýðýmýzý sokaklarla dünyalara yeterdik yeteriz hala sevgili sabahsýzlýðýmýza iþçiler nasýl teselli taþýdýysa ayný öyle yorgun býldýrcýn sürüleri gibiyse de vurulmuþluðumuz umut hammalý olmak en çok yakýþan bize sevgili sararmýþ bayramlýklarýmýzda sonbahar ilan etse de seferberliðini biz ki sonunu beðenmediðimiz öykülere inat sevdik devrimi biz ki masumca düþünen dörtbiryana savrulduðumuzu biz ki suçlanmýþ çocuk aðlamýþlýðý bizki aya güneþe düþkün turna sürüsü kýrgýnlýk hanemizde arkadaþlarýn ihanetidir ayrýlýk biz ki erteledik ölümü biz ki çok sevdik þarkýlarýn derinliðini dudak büküþsüz usançsýz yýlký atlarý gibi biz ki her doðan gün doðum sancýlý kangren uykularýmýzdan uyandýk yaðmura özlemli
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.