ÖNCE "KEKELEDİK" SONRA "HECELEDİK"

Tüm sözcükleri bir bir, önce kekeledik, sonra heceledik,

Yaþanasý bir dünyaya, bizde varýz diyerek özümsedik

Taþ, çakýl, kum ile yoðrulduk, biraz kavrulduk, biraz savrulduk

Öðrendikçe gözümüzde dünyayý, yüreðimizde hayatý anlamlýlaþtýrdýk

Bir yüksek ses var derinden bin bir doðruyu ararken ne istedik

Ýnsana ve Ýnsanlýða dair her þeyi bir bir ellerimizle tükettik

Geçmiþe eyvahlandýk, bugüne bakakaldýk, yarýnlara hayýflandýk

Zamanýnýn kýsýrdöngüsünde bir o yana bir buyana kedimizi tükettik

Nasrettin hoca misali sende bende oda haklýdýr diyerek

Herkesi anlamak adýna sebepsizce hep arada kaldýk

Tüm kelimeleri bir bir yuttuk, sonra cümleleri yuvarladýk,

Kendimizle düþüncesizleþtik, dargýnlaþtýk, sessizleþtik, körleþtik,

Böylece dünya çocuklarýna verilecek, elde avuçta ne kadar az þey býraktýk

Adý sevgi olan, saygý olan, güven olan, paylaþým olandan yana,

Hani bizler ne çok barýþýktýk...



Yazan/Seslendiren/Hülya COÞKUN

Fotoðraf/ Engin BAÞA



Sosyal Medyada Paylaşın: