Yollar ve ben... Akýp giden zamanla tanýþýyorum yollarla. Yollar... Kimi zaman kahpeliðin, kimi zaman güzelliðin kapýsýný aralatan yollar... Ve ben... Ve ben yorgun... Ve ben isyankâr... Yorgun düþmüþ bir isyanla haykýrýyorum. Açýlsýn bütün kapýlar açýþsýn bütün yollar ben geliyorum. ... Kahpeliðinizi bertaraf etmeye geliyorum. Açýlsýn kapýlar. Güzelliði yaratmaya ve yaþamaya geliyorum. Ve bu haykýrýþlarým, yollarda geçen gecenin karanlýðýnda kayboluyor. Ve geceler yollarda tanýdýðým o karanlýk geceler. Ahmet Haþim gibi sevemesem de geceleri. Vazgeçemediðim oluyor geceler yollar ve geceler haykýrýþlarýmýn aydýnlattýðý yollarda tanýþtýðým karanlýk geceler... ATEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.