Kýsa kesmiþtim ya, sýzladý içim, Adâlette çýktý, yoldan Makberî! Duydun mu? Vataný sevmekmiþ suçum; Kalmadý el tutsun. Sal’dan Makberî!
Attýlar ateþe, kuruyu, yaþý, Baþýmýza yaðan, Siyon’un taþý! Ne zaman kýrýlýr, bunlarýn diþi? Buyruk gelsin kâvi Çal’dan Makberî!
Hâin aziz oldu, sâdýklar zelil, Hayret arar olduk, doðruya delil! Aklýmýz karýþýk, hafýza alil; Ahkâmlar keseriz, Bol’dan Makberî!
Ne ak saçlý Ata, ne nûrlu Ana, Ne iffet timsâli, ol nazlý Suna, Ölü topraðýmý üstte de bana; Tehlike duyulmaz, Dil’den Makberî!
Düþman uzaklar da, ötede deðil, Damarda geziyor, görmez Kýz, Oðul! Büyükbaþ sürüye, "MAL" derler çoðul; Çoklarý mal imiþ, mal’dan Makberî!
Ýki gün sonrasý, yeni bir Bayram, Toklara ne âlâ, gâriplere gâm! Aç yataný netsin, servetine râm; Irayak muhannet Kul’dan Makberî!
Biz gelsek yayardýk, Kuzu’yla, Kurdu, Refaha belerdik, bu Cennet Yurdu, Millet çözemiyor; Nâmerdi, merdi; Eðitim þart çözüm; Bil’den Makberî!
Ulu Atalarýn sözünü duysak, Cehd edip sýdk ile onlara uysak, Sevgiyi gönülden gönüle yaysak; Her dâim koklarýz, Gül’den Makberî!
Dul Karý’nýn oðlu, ribâ’dan Karun, Olûban kendini, gösterir Harun! Dünya da bunlarýn, en yüksek orun; Kesilsin cümlesi, dölden Makberî!
Tam dörtyüz yýl var ki, durma hesap et, Bunlardan geliyor, bize musibet! Fitne-yi fücürde mahirdir gayet; Saðlam öðütlüdür, Dul’dan Makberî!
Say say bitmiyor dert, ne kadar çokmuþ, Tuzlayayým dedim, Tuz dâhi kokmuþ! Bir kez daha gördüm, Türk’e dost yokmuþ; Türkistan, Kerkük’üm, zûll’den Makberî!
Ozan Ýlo bunu nerden söyledi, Bu satýra geldi, ikrâh eyledi, Kör dünya Türkoðlu sana neyledi? Susuyom.. el yudum, Kâl’den Makberî! 06i08.2013/24.00 Ýlhami ERDOÐAN (Ozan Ýlo) Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.