DUYUYOR MUSUN-2
DUYUYOR MUSUN...
çalýndý bir akþam vakti tanrýlarýn kadehi
kýzýl þarabýn þafaða karýþtýðý andý
keþiþlerin sýrtýnda þahitliðin sancýsý
omurgasý kýrýk köyler ateþli uykuda
duman kokulu dualar salýndý gizlice...
sýrtýnda kýrbaç izleri olan savaþçýlarýn ayaðýnda pranga
sýkkýn gecenin karabasan fikirleri
uçurum kenarýndan geçti yalýnayak
suskunluk kustu kýzýl nehirlerin þelalesinde
tüm ölü ruhlarýn elleri sarýlýydý kahve renginde...
son kutsal kýlýç kana susamýþ
þimþeðin hitdeti bulutlara saplanýrken
saðanaklar topraða gömülüyordu uyandýrmak için ruhlarý
kutsal çýnarýn dibinde bir avuç pelerinli
sert bakýþlý kara kartalýn parladý gözleri ayda
örsünde döðülen çelik, demirci çýraðýnýn ellerinde inledi
tüm sesleri emdi vadi
karanlýk, çýðýrýp çaðýrdý atmacalarý
pençesinde meleklerden kalma okunmamýþ mesajlar
baðýrmak isteyen maðaralarda kalan son rahip
açtý nasýrlý kuru dudaklarýný...
birkaç yarasanýn deðdi kanadý
sol omzundan yaralý olan aldýrmadý
asanýn üstündeki kristal parladý birdenbire
acýnýn geceye karýþan rengine dokunmadan
seslenmek istedi tüm ölü ruhlarýn ülkesine
ciðerinden çýkmamýþ olan nefesinde bir soluk vardý
onu da yutkundu...
"duyuyor musun" demedi
keþiþin ellerindeydi yarasýna merhem olan karýþým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.