İLKİN TEKRARI

Sevgili diyorum
Yaþlanýrsam þayet
Yani kaldýrmadan baþýmý göðsünden bilmem kaç yýl
Geçtiðinde zamanýn
Sen hýrçýnlýklarýmý düþünüp/ dalýp dalýp giderken
Gizlice gülümseyeceksin/ bir ayýba gülümser gibi
Ben sana aldýrmadan
Bütün bir yaþamýn çiçeklerini dikiyor olacaðým
Meçhul aþklar anýtýna
Renkleri gülüþünden derlenmiþ

Diyelim ki o an bir fideyi kýrýyorum
Bir gülü koparýyorum dalýndan
Kuþ sürülerini ürkütüyorum, terk ediyorlar bahçeyi
—Kastýmdan deðil, sakarlýðýmdan-
Yine gülümseyeceksin, bu kez biraz mahcup
Sezgin güçlüdür, bilirsin sebebini
Kýrgýnlýklarým düþmüþ olacak aklýma
Kaçýþlarýn/
Bir çay içimine ayýramadýðýmýz zaman
Dört adýmýný birlikte yürüyemediðimiz yollar
O sihirli Aðustos akþamlarýnda
Gözlerin puslanacak biraz

Örselemiþ olacak bizi
Her anýna kafa tuttuðumuz hayat
Yine böyle yaþardýk diyeceðiz, yeniden baþlasak yaþama
Baðýþlamadan / baðýþlanmadan
Gün batýmýna tutsak korsanlar gibi
Fýrtýnalara gülümseyerek

Peþini býrakmayacak
Alýþkanlýklarýmýn en kötüsü
Ýlki tekrar edeceðim
Yere indireceksin bakýþlarýný
Ellerimle yüzünü kaldýrýp gözlerine bakacaðým
Ýþim rast gelmez yoksa

Sarýlýp büyürken çiçekler aþka
Olur ya
Ölürsem eðer…
Ölüm dediðin ne ki
Bir sisten baþka.

Sosyal Medyada Paylaşın: