bir çocuk kaçmýþ yataðýndan en derin uykusunda, eksik çarþafý ,ardýnda balkondan aþaðý bir çarþafa eklenmiþ çocuk çocuk benim çocuðum kara gözlü beyaz yüzlü elleri benim ellerimin ayný henüz hiç kesilmemiþ körpe týrnaðý en güzel yýllarýndan firari bir gece bir nefeste heba etmiþ bir nefeslik canýný yalýn ayak üstelik üstelik sýðmamýþ hiç bir ayaðý hiç bir kaba saçlarý kara çocuðun avuç içinde uzun bir yol hikayesi bir yol hikayesi ki parmak aralýðýndan gölgesi sýzmýþ þimdi bütün yollarý bana çýkýyor ben ben yol ayrýmýyým hazýr kýta hazýr valiz cebinde harçlýk minneti yok kimseye eyvallahý yok nasýl olsun ki çocuk benim çocuðum kara gözlü beyaz yüzlü yüzü tozlu ,toz topraklý beklemek ne zor þimdi hangi köþeyi zaptedebilir bu kollarým kaç gece kaç sene kaç ömür ne kötü gidiþe benzer mi hiç dönüþler dönüþün günü olmaz bilirim çocuk çocuk benim çocuðum elleri elleri ayný benim ellerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.