her mevsimde çok seviyorum ama kýþýn bir baþka seviyorum seni....
belkide kýþý sana benzetiyorum yada kýþ sana benzemek için çabalýyor bende soðuk ruhumda kuru bir dal oluyor seninle ve aklýmýn þiirleri akýyor kaldýrýmlarýn ýslak gözlerine...
þimdi ayazla sohbette olmak seni anlatýrken ayazýn gözlerine bakmak vardý belki yaðmur belkide kar geçerdi yaný baþýmýzdan aðýr ve aksak pus kokardý hava üþürken seni anlatarak ýsýnmak vardý sende kýþý kýþta seni sevmek vardý.....
her mevsimde çok seviyorum ama kýþýn yeniden aþýk oluyorum sana..
ezberimde bulut yükü hüzzam delicesine çýlgýn bir keman sesi ve aylara bölmeden tek bir mevsimde sevmek seni....
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.