Mesela ile bir çok cümle kurdum yokluðundan bu yana,
Mesela dedim,
Mesela ayrýlmasaydýk mutluluðu dibine kadar hissterebilirdim sana.
Benden öncekilerle ve muhtemelen benden sonrakilerle de yaþayamayacaðýn þeyler yapabilirdik.
Mesela sabahýn bi saatinde sýrf özlediðim için seni uyandýrabilrdim,
Saatlerce kimseye aldýrmadan el ele yürüyebilirdik,
Sana kendi ellerimle yemek yapabilirdim,
Hatta sende beni seyredebilirdin.
Sinemaya giderdik mesela,
Ben film yerine seni izlemeyi tercih edebilirdim.
Tüm mimiklerini ezberleyebilirdim.
Pasta yaparken gelip benimle uðraþabilirdin ,
Un savaþý yapýp herþeyi batýrabilirdik.
Sonra o halimize aldýrmadan bir sürü fotoðraf çekerdik.
Baþka yerleri hatta ülkeleri gezmeye giderdik,
Kafaný omuza koymana izin verebilirdim.
Ama sadece mesela diyorum,
Ve gidiþini kabullenmeye çalýþýyorum.
Sizin çizdiðiniz mutluluk tablolarýný izliyorum uzaktan,
Beraberken ne kadar eðlendiðinizi duyuyorum.
Biraz daha acýyorum,
Biraz daha kanýyorum,
Biraz daha ölüyorum.
Sensizliðin acýsýný biraz daha yaþýyorum her gün.
Meselalarýmla kalýyorum
Ve yazýyorum.
Þeyma Sayla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.