Şehrin Eteklerine Tutunup Fırtına Koparsam Mavileşir mi Sokaklar

Yüreðimiz bir uzak deniz mavisiydi
bütün dünya gülsün diye sevinçliydim,
bir þiirin içine girmeyi beklerken bile
gece oldumu þehrin ýþýklarý kýskanýrdý
üstümüze sinen kelebek renklerini
hayal et ve diren sevgili düþgünüm!
bir isim yarattým kendime göðün bin nazýndan

Düþsüz geçen sokaklara

Son bir yolcuydum içimde
dýþýmda çerden çöpten serçelenmiþ sözlerimle
kilometre levhalarý küsmesin diye
yeniden yeniden zambaklar topladým dar sokaklardan
kapýmda sedef ve mercan
her biri nar çiçeði hüzün ve sevinç

son bir yolcuydum içimde
tepemde evcil kuþlarýn gölgesi
ardýmda bir uçurumun bacaklarýma yeltenmesi
durmadan devrik cümleler toplardým arka bahçeden
kimse kimseye tarlakuþum demezdi
alfabesi hala çözülememiþ i mgeydin içimde

güneþi batýran sabýrsýz bekleyiþlerden
kuþatýlmýþ þehirlere kadar
kýtalardan mýsralara
son bir yolcuydum içimde
yalnýzca bir þiir gülsün diye
gözden gezden tutunacaðým bir gerillanýn arpacýðýna
þehir rengi tenlerimiz buluþur bir yerlerde

-Iþýklý bekleyiþlerden,öyle amansýz,apansýz ve çýrýlçýplak ki
peron önleri,zaman,bir kitabýn içinde unutulan ayraç ya da..
Duramýyorum içimin üstünde-

Ah! Ekim’in Yirmi Dördü Aðlatsýn Ýkimizi..
Sosyal Medyada Paylaşın: