YALNIZLIK

beyaz kaðýt üzerine konulan
silik, minnacýk bir kara noktayým.
bir yalnýzlýk içinde kaybolmuþum
gönlüm BÝR’dedir, zahirde çoktayým.

fýrtýnalar içinde bir sessizlik
ikilik içinde de bir sensizlik
sen ile ben de dahi bir bensizlik
varlýklar içinde sanki yoktayým.

sonsuz fezada daracýk bir ufuk
yanan bir mum ki silik ve de sönük
teslim olmuþ kadere boynu bükük
sonsuzluðun yolcusu bir oktayým.

kemirilmiþ beyin,çökmüþ düþünce
fikrin altýný gene fikir eþince
zaman törpüsü benliðime girince
uçmakta aklým, çýkan soluktayým.

sonsuz sessizlikte kara bir çýðlýk
ruha dolmakta acý bir yalnýzlýk
açsam da gözlerim etraf karanlýk
kurtar ya rab,amansýz bir þoktayým.
Sosyal Medyada Paylaşın: