Affetse hayat
Git artýk, artýk býrak beni, artýk çek git!
Ne büyük hata yapmýþým seni de büyütmekle.
Ýlk baþlarda iyiydin, zevkliydi senle yolculuk.
Çölde beraber su arýyorduk oysa senle,
Þu hale bak, þimdi baþýma serap oldun.
/
Kanadýný ne ara kýrdýn kuþumun?
Hani beraberdik biz, bu hali ne baþýmýn?
Ne düþünsem çalýntý, ne söylesem yalan ettin!
Ne edeceðimi þaþýrdým, elinde oyuncaða çevirdin.
/
Geç mi bilmem ama, farkettim içten kuruttuðunu.
Gözyaþlarýmý içerek kuruttuðunu yeni farkettim.
Sevgiyi unutturdun bana, içten geleni unutturdun.
Unuttum öncemi, bugünümü, vicdanýmý körelttin.
/
Ölmedim ama sayende canlýyým demeye utanýyorum.
Karýnca misali senden geriye kalanlarýmý biriktiriyorum.
Gülmem deðiþti farkýndayým çünkü aðlamaya uðraþýyorum.
Çok fazla þey deðil hayattan, beni affetmesini bekliyorum.
Scatter
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.