Yýllarýn sarýp sarmaladýðý ve geri vermediði bir hasret Sevdanýnda çok ötesinde uðrunda ölünülecek birþey se eðer Ve kalbinin attý çýðlýklarý duyarsýn ölümün acýmasýz gölgesinde Bir þans dersin son bir þans ama acizsindir aþk denilen munzur duygunun önünde
Umutlarýn tükenmiþ bitik ve yitik bir þehrin tam ortasýndasýndýr ansýzýn Karanlýðýn mahkum olduðu o þehrin içinde bir ýþýk ararsýn, Attýðýn her adýmda seni düþüren çukurlar çýkar hep karþýna Keþkelerin içinde boðulup gidersin ozaman acýmazlar sana bakmazlar göz yaþlarýna
Ölümün kýyýsýnda hýrçýn dalgalar ile savrulup gidersin sahipsiz bir sandal gibi Ki ordada yanlýz ve bir çare kalýrsýn soðuk ve nemli topraklarýn üzerinde Sen susarsýn ýslak ve kan çanaðýna dönen gözlerin konuþur kayýp giden yýldýzlarla Ve zamaný gelir artýk sende yerli yersiz kayan yýldýzlar gibi göçersin Omuzlarýnda göklere sýðmayacak kadar masum günahlarýnla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kartal Aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.