ilk akþam karanlýðýnýn ilk karartýsýný ben gördüm evlere girme saatinde gündüzden kalma son sesi ben duydum ilk defa ben deðilim ortada kalan herkes ortada kaldý son defa ben yalnýz kaldým...
duraklarým da küser okullarýn daðýlma saatinde akþam kendini mutlu evlere hazýrlar son serinliðiyle kýþ yalnýzlýkta diretir köprüleri olur beklemelerin birgünden diðerine umut taþýr benim beklememin köprüsü umudun kendisi...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.