söyle ey sevgili
bu hasretin bitesi var mý
zamansýz saçlara aklar yaðar mý
göz gördü gönül sevdi
sevilmeden ölmüþsün ötesi var mý
sensiz geçen gecelerde
ismin satýr satýr hecelerde
bilmiyorum þimdi o nerde
arýyorum onu artýk kadehlerde
kolay mýdýr onsuz olmak
her gün isyan edip onu anmak
çýkmayacak fallar açmak
sevmeyen gönül için boþunadýr böyle yanmak
öyle çaresiz hissettim ki kendimi
bir tek sana teslim ettim yüreðimi
olmasýn senden öncesi diye
sildim ben de geçmiþimi
haydi aç sen de yüreðini sev beni tut ellerimi
al yüreðim senindir gözlerinde kaybolayým
bir gül olmak isterdim dalýmdan kopayým
sadece senin avuçlarýnda solayým
gecenin karanlýðýnda suyun her damlasýnda
el ayak çekilip tam gece yarýsýnda
ellerim ellerini tuttuðunda
can bulurdum sanki dudaklarýnda
karanlýklarsa seni korkutan
yalnýzlýklarsa yýldýran ben yanýndayým
eðer yalnýz kalmaksa derdin korkun
biliyormusun seni bensiz býrakmayacaðým
Refik
01.08.2013
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.