Mevsimler bak hüzünlü, hiç birinin tadý yok.
Üzerine hep güneþ doðacak mý sanmýþtýn ?
Öyle bir acýdýr ki, tarifi yok, adý yok.
Dertlerin bir gönüle, sýðacak mý sanmýþtýn ?
Sen yanlýþ yola saptýn, yanlýþ sokaða girdin,
Taþ kalplinin birine, gittin gönlünü verdin,
Olmayacak duaya , her zaman amin derdin,
Mutluluðu önüne, yýðacak mý sanmýþtýn ?
Yaðmurdan kaçar iken, doluya tutulmuþsun,
Düþtüðün bu girdapta, boðulmuþ, yutulmuþsun,
Modan geçti denerek, kenara atýlmýþsýn,
Çektiðin çilelere, deðecek mi sanmýþtýn ?
Yaptýðýn hainliði duydu bütün saðýrlar,
Artýk körler topallar sence kimi aðýrlar ?
Ettiðin dua ile gökyüzünden yaðmurlar,
Rahmet olup ömrüne,yaðacak mý sanmýþtýn ?
Yazýlan bu oyunun bir tek sensin sahibi,
Düþtüðün o kuyunun, karanlýktýr en dibi,
Kör kütük sana aþýk, bu sefil Emre gibi,
Her dem yare boynunu, eðecek mi sanmýþtýn ?
EMRE YILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.