dizelerim diyordun sessizce geceleyin unutup ýzsýz karanlýðý þiir çiziyordun camlara her sabaha karþý hiç dalaþmadan þafaðýn rengine serçelere gönlünden bir fon atýyordun mütemadiyen kucaðýnda iki þiir emziriyordun...
kah dalýndan kalkan kargalara dahi gülümsüyordun umursamýyordun tenha Ankara’nýn alacakaranlýk yollarýna az sonra senle dolacak olan sokaklara aldýrmadan þimdi içinden geçen þiirler nehir telaþýnda köpük köpük bulut isyaný bir o kadar nemli bir anne özlemi dolaþmýþ kipriklerinde baba kokulu hatýralarýn canlanýrken yüreðindeki yeni günde hep "ham dü sema" derdi dudak kýyýn...
ki þimdi dizlerin sýzlamasa hastanenin dar koridoru bu kadar amonyak kokmasa bilirim ki yine koþarsýn böðründe büyüttüðün þiirlerin peþine...
GÜL kokusu ESEN yelde karýþýr SANCAR acýlarý
"yenilir acýlar"...
-bana bu sitede þiir sevdirenlerden biri olan GÜL ESEN SANCANCAR ablama geçmiþ olsun...-
Sosyal Medyada Paylaşın:
DİLEK YILDIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.