Acýya liman yaptýn,bu zavallý gönlümü,
Kaprislerle tükettin bu kýsýtlý ömrümü.
Baharým kýþa döndü,zemheri yaþýyorum,
Bari ödül aldýnmý,ben sana þaþýyorum.
Bahaneler üretip benden uzaklaþýyorsun,
Demekki sen kalbinde þeytaný taþýyorsun.
Beni sevmenden baþka hiçbirþey istemedim,
Ölüm orucundayým,bir lokmacýk yemedim.
Sevgi dolu bu kalbi hani sen seviyordun,
Bu sözler senin sözün,yalanmý söylüyordun.
Seven canan canýna bu kadar cefa etmez,
Eften püften þeylerle sevdiðini terk etmez.
Fahrettin AKBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.