BAKKAL EMMİ
BAKKAL EMMÝ
Yarým kilo zeytin,bir dirhem kaþar,
Ver ama deftere yaz bakkal emmi,
Vermezsen vallahi yar beni boþar,
Bir daha istemem söz bakkal emmi.
Altý yüz maaþým,beþ yüzü kira,
Yoksulluk içimde onanmaz yara,
Düþünüp dururum ben kara kara,
Bize de gelirmi yaz,bakkal emmi.
Düþünüp dururum nolacak sonum,
Açlýktan,kurudu damarda kaným
Postalým delinmiþ,yýrtýlmýþ donum,
Yarama ektiler tuz bakkal emmi.
Zamlarda firen yok,hergün hýzlanýr
Çocuklar acýndan aðlar,sýzlanýr,
Eve boþ gidemem haným nazlanýr
Gel de bu düðümü çöz bakkal emmi.
Akbaþ’ým derdimi kime diyeyim,
Doðuþtan kadere kulum,köleyim
Yarýna azýk yok ben ne yiyeyim,
Düþtü yüreðime köz bakkal emmi.
Fahrettin AKBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.