Niye burada yoksun, anne, niye terk ettin?
Kafatasým, yarýlmýþ gibi zonkluyor baþým
O vicdan azabýný tam ne zaman fark ettin?
Ýçinde benden daha deðerli dört gardaþým
Kafayý yedim annem, aklýmla oynadýlar
Yana yana aradým seni; ama hiç yoktun
Þefkatinin yüzünden, kalbimi kýnadýlar
Ey zehirli insanlýk ruhumu niçin soktun?
Çantamý alýp çýktým bir yola, yürüyorum
Sýrtýmý döndüm artýk, gidiyorum ölüme
Direnen »Azrail’i« peþimden sürüyorum
Yapayalnýz dalmasý için kandan gölüme
Saçýmý okþasaydýn benden bir ben doðarken
Yüzüm toprak içinde, dudaklarým da çamur
Beni recmetmek için, Þeytan taþlar yýðarken
Bu akþam cehenneme yaðýyor yeþil yaðmur
Sürünen dabbe gibi, debelenirken nefsim
Heybetli Allah basýp geçti tam üzerinden
Yerlerde yalvarýrken bana, çýkmadý sesim
Geberdiðini gördüm, gözlerinin ferinden
S /ÂYE (01:06) 25 Temmuz 2013 / Ýnönü