Ýki buðday tarlasý arasýnda doðuyor
Ýple baðlý kesede, asýlý duran ruhum
Semavî yeþil ýþýk, karanlýðý boðuyor
Ýçimde filizlendi nuru arayan tohum
Aðlýyorum durmadan, doðar iken yeniden
Birdenbire kesildi sesim soluðum Rabbim
Huzur ve rahmet indi, ruhuma Nuranîden
Bir Kevser kasesine döndü inleyen kalbim
Bulutlar daðýlýyor, gözlerimin önünden
Kütahya yolu þahit, yaþadýðým her þeye
Özlediðim o rüzgar esti kýble yönünden
Çevirdi her azamý, inleyen yüz bin neye
Kývrýlarak yeþerdim, yerden yüce âleme
Yýldýzlar yaprak oldu uzanan dallarýmda
Her baþaðý mest etti, melekle mükaleme
Çið oldu göz yaþlarým tozlu sakallarýmda
Gül misali açýyor yeniden doðan özüm
Huzurla alýyorum, topraðýn kokusunu
Semanýn ortasýna mýhlýyken iki gözüm
Bir nur deðiþtirdi ruhumun dokusunu
S /ÂYE (01:06) 25 Temmuz 2013 / Ýnönü
Kelime:
Mükaleme: Karþýlýklý konuþma