Bre Kaptan

Alýþkanlýklarýmýz..
Ýki cümleyle kaðýt karalamak gibiydi çoðu zaman
yada Umutlarýmýz
yaþamýn yalnýzlarý gibi sessiz ve derinde gizliydi

Belkide saklanan bir çoçuk gibiydi Hayata bakýþýmýz..


Bir kaptan edasýyla dalýp giderken ufka
Ne zordu kavusmak karaya
Daha dün yelkenleriyle direnmiyormuydu
Denizle seviþen alaboraya..

Bre kaptan ne beklersin yol ver gidelim ulaþýlmaza
Öyle bir gidelim kideniz kýskansýn bizi mavi sularýndan
Ýçimizin yandýðý kadar uzaklaþalým bu diyarlardan..
Yada yaþlanalým uçsuz mavinde
Ulu kuþlar bize haber getirsin yaþanýlan sevdalardan
Seslerine boðulalým ..
yada
beraber aðlayalým bu akþam ..


Yanýmda ol bre kaptan
gitme sende herkes gibi
canýma iþleyen iki damla tütün kokusu gibi yakma sende

Doldurma bu gece kaptan..gitmek vaktidir..
Yarýmýz bos olsada ..
ruyalarýmýz var Kaptan !

gitmek vaktidir...haydi


bundan sonra demir atmak yok oyle her limanda
Demir de çok yoruldu be kaptan ..

Denize düþer, öyle bir ses ki beni benden alýr
Ýstemez dibe kavuþsun..
Aman bir de onun ahý kalýr haa
Zaten yükümüz çok aðýr..


ama hadi kaptan çalýstýr motorlarý..
bize yol çoktan göründü..




Mehmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: