Olsun be !

Gözlerimde yaðmurlar tane tane damlarken sayfalara...
Ýçimdeki fýrtýnalar koptukça alýr götürür beni hatýralara..
Elimde tütünüm yandýkça hayalini kurarým dumanlara..
Tam haykýracakken seni sevdiðimi tüm dünyalara..
Kendimi buluyorum bakarken bomboþ duvarlara...
Ne bir resmin kalmýþ ne bir kokun sinmiþ anýlara..
Hiç umudum yok ,kalmasada inancým yarýnlara..
Sen mutlu ol istediðimden katlanýyorum bunca acýlara...
Hani yutkunmak istersin söyleyemediðin cümlelerin boþluklarýnda...
Boðulursun sanki, bir yudum su ararsýn bulamazsýn yalnýzlýklarýnda..
Dahada çökersin yüreðindeki depremlerin yarattýðý enkazlarýn altýnda..
Çýrpýndýkça dibe batarsýn vurdumduymaz duygularýn derin okyanuslarýnda...
Olsun hepsine katlanýyorum olmasanda sen yanýmda...
Ýki küreðim var bir sen yoksun giderken uzaklara...
Varsýn bir kulaç eksik olsun...
Yinede yol alýrým eskimiþ, kullanýlmýþ hislerimin bi yarýsý eksik sandalýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın: