Aþk; kuru bir söz deðil, yaþanasý bir hayat! Vücutta dolaþan kan, yediðimiz ekmek, Her þey, her mekan, her diyar... Aþksýz kalmak, aþsýz kalmaktýr hey hat! Aþký, âþýklara sor onlar iyi bilir, Sözün bittiði yerdir aþk! Gözün görmesi, elin tutmasý… Daha neler var aþkta! Kalpler aþkla çarpar, kulak aþký duyar, Akýl aþk ile anlam kazanýr! Sen hiç âþýk oldun mu? Her âþýk; gerçeði bulandýr, Her insan âþýk olandýr!
KAZIM ÖZTÜRK 08 AÐUSTOS 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
eğitimci/yazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.