Issýz odama karanlýk bir hayli cökmüþken.... Sessiz cýðlýklarý oynuyorum baþ rollerde.. bir hýckýrýðýn penceresinden sana aðlýyorum.. Kim bilir kavuþurmuyuz bir daha..tutuþurmu aþk ateþi bir kývýlcýmla.. Hayale dalýp giderken..anlýyorum kii Mevsimi gecti zamanýn..Þimdi hüzün keder ýzdýrap..büyütmekle meþgulüm.. Bir resim cizdim sensizliðe her gün sen diye bakarken... Ayrýlýk düþer icime keskin býcak oluverir yokluðun.... Bilmem bu kacýncý saplanýþý yüreðime.. Ve kacýncý uyanýþým sensizliðe dönmeyeceðini bile bile
“Bir kâðýda sensizlik yazdým yine de çok hoþuma gitti, çünkü sensizlik kelimesi bile sen’le baþlýyor.”
Sosyal Medyada Paylaşın:
missyou Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.