DEDİN DE...
Hicran gecesinde dert sabahýnda;
Aktý da gözyaþýn silmedim mi ben…
Gözümün önünde kýydýn canýma;
Yine de yüzüne gülmedim mi ben…
Sustum, yanaðýnda yaþtým dedin de;
Kahrýna diklenen baþtým dedin de;
Keder sokaðýnda düþtüm dedin de;
Çaðýrdýn, koþarak gelmedim mi ben…
Bana arefeyi gösterip durdun;
Ellere bayramý gönlünde kurdun;
Ne bir gün aradýn ne bir gün sordun;
Yolladýn, selamý almadým mý ben…
En olmaz düþleri koluna taktýn;
Hasmýný yar bilip yüzüne baktýn;
Sen saðol, dün gece resmimi yaktýn;
Kadir, kýymetini bilmedim mi ben…
Nedir bu neþ’eme koyduðun mani;
Beklenen kaderi tadacak fani;
Sensizken gülecek diyerek hani;
Kalbimi ikiye bölmedim mi ben…
Ecele beþ varken þakaklarýnda;
Huzura eriþtim yanaklarýnda;
Vuslat gecesinde dudaklarýnda;
Öl dedin hayýrsýz ölmedim mi ben…
Ali ALTINLI - 31/07/2013
Saat: 00:25
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.