Rüzgârýn bile sesi sensin Çarpýyor yüzüme serinliðin. Yankýsý düþerken yüreðime Ölüm bana erken… Derken, toprak atýlýyor üzerime… Ben, soluksuz kalýyorum, Sen, hep nefes alýyorsun yüreðimde!
Sen, çölde bulunan en güzel vahasýn! Ben, sana meftun ve hayran. Susuz kalan dudaklarýma damla damla düþerken bakýþlarýn, Ruhumu teslim alýyor Can Alýcý Melek! Ben, sensiz kalýyorum, Sen, hep nefes alýyorsun yüreðimde!
Senin nurdan damlayan bakýþlarýn var Beni sana yaklaþtýran. Kapkaranlýk gece dönerken gündüze, Aydýnlanýyor kara toprak, bakýþlarýnýn nuruyla Ben, karanlýkta kalýyorum, Sen, hep nefes alýyorsun yüreðimde!
Yüreðimin taa içinde bir sen, nefes alýyorsun Ben, hayata tutunmaya çalýþýyorum. Kalbim atarken sen diye, Bir bir tükeniyor zaman gözlerinin karasýnda. Ben, sana ölüyorum, Sen, hep nefes alýyorsun yüreðimde!
Hayrani Can 18.07.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayrani Can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.