Huzur nedir bilmedim yýllarca çile çektim Bir hayýrsýz yüzünden baþým eðik gezerim Gelin olmak isterken kýnayý ele yaktým Yaþým geldi geçiyor evde kaldým sezerim Unuttum ben gülmeyi mutluluðu tatmadým Gelir dedim hayýrsýz onu yine satmadým.
Bende gezmek isterdim sevgilimle el ele Yaðmurda ýslanýrken sarýlsýn bana derdim Umudu toparladým koyverdim artýk yele Bohçamý çýkararak gelen geçene serdim Unuttum sevmek neydi nasýl olurdu tadý Yýldýzlara bakarak sayýklamak yar adý.
Sevdiðimi sanmýþtým bir zamanlar birini Bir parça umut vardý onu da aldý gitti Almakla kalsa iyi bulaþtýrdý kirini Bu gönlümü çöp gibi duvar dibine attý Unuttum gözlerini rengi nasýl bakardý Bir zamanlar þu gönlü alev alev yakardý.
Þimdi gözler ufukta bir ümit essin diyor Sarýlsam o ümide hatýrlasam gülmeyi Çýkmaz sokakta gezip tek kendine ediyor Býrakmalý geçmiþe çerçevede solmayý Her geçmiþin üstüne güneþ yine doðuyor Ýnsan kalbi alýþmýþ yanýp yanýp soðuyor..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.