Defter pes eder artýk dile gelir kaleme Fikrini beyan eder susmak kalýr kaleme..
Neden durmaz yazarsýn akýtýrsýn karayý Tertemiz duruyordum sayfalarý kirlettin Sonunda açacaðým bak seninle arayý Yaza yaza sonunda ucunu da körlettin Kim okur ki derdini kim anlar yazdýðýndan Dertleri doldurduðun kuyular kazdýðýndan .
Aþk dedin aktýn bana sayfalar taþýmadý Gül çizdin üþenmedin gökkuþaðý renginde Bu defter böyle keder inan ki yaþamadý Havlu at yeter artýk gönül denen cenginde Benim sayfalar doldu sen huzur bulamadýn Kilit vur artýk bana muradýn alamadýn.
Kalem eðdi boynunu defterine hak verdi Ama son sözü vardý onu ortaya serdi.
Yýllarca yazdým durdum döktüm içimi sana Bazen yaþ oldu sözüm sayfalara damladým Kime dostum dediysem sýrtýný döndü bana Sana sýrrýmý verdim duygularý gemledim Taþ olsa dayanmazdý gönül bu kolay susmaz Ýçi böyle yanmasa inan ki derdi kusmaz.
Kalem deyip geçersin neler gizler sözlerim Ben istemez miydim ki hep mutluluk yazsaydým Her gün bir yara alýr alemdeki gözlerim Haksýzlýk yapanlarý yüreðimle ezseydim Tek çarem yazmak benim güçlenirim yazdýkça Belki de düzeltirim kelimeler dizdikçe.
Aþký meþki geçtim de toplum kötüye gider Gençlik sanki uyuyor kim kaldýrýr onlarý Ben susarsam inan ki gelecek nesil öder Kalemin iþi ne ki düþünmeli bunlarý Þimdi sus dersen bana yeni defteri açmam Sayfalar temiz kalýr ortalýk yere saçmam.
Defter utanç içinde boyun bükmüþtür çoktan Onlar ayrýlmaz dosttur öyle biçilmiþ Hak’tan..
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.