T E S E L L İ
Biz, hiç bu denli uzak, hiç bu denli yabancý
Ve hiç bu denli de kör olmadýk kendimize;
Gitgide bencilleþen, megaloman, yalancý
Hýrslarýna kul olduk nefis efendimize.
Bu yaka karþý yaka, karþý yaka bu yaka
Dün de, bugün de ayný; kavga, benlik kavgasý
Hâlâ ayýlamadýk… Bir nefret, bir fiyaka…
Bitmedi, bitmeyecek þu öteki damgasý.
Her heyecan dalgasý depremler yaratýyor
Sevgisiz, kýrýk dolu, yaralý gönüllerde;
Hiddetin kollarýnda nefret nabzý atýyor
Gel de ýzdýrap çekme bayraklaþan züllerde!
Lâkin ok yaydan çýktý, menzil ve hedef belli
Kaçýnýlmaz tecelli, üstüme çöken lanet!
Herhâlde çýldýrýrdýk etmeseydi teselli
Biliriz ruh misafir, can bedende emanet.
20.07.2013 04.36
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.