sönsün içimdeki alevin yoksa ben hayatta bir daha gülemem. gözlerimden sen damlayana kadar aðlarým da , can cekiþirim,ama yine ölememm yar.. inim inim inleterek, ömrümü kanatarak hasretine, ö l d ü r m e beni..
kalmasýn dünyamda ,sana ait ufacýk bir kýrýntý dayanamam ; o kýrýntýdan koskoca nimetler yaratýrým kendime medet umarým yüreðimi doyurmasý icin; dilenirim, içime seni taþýmasý için.
sen en iyisi izlerinle birlikte çýk git hayatýmdan susamadan bedenim sana damla damla akýp bit benden..
...
s u s u y o r u m! susmalarýmýn ardýnda çýldýrýyorum.
eðdiðim baþýmý sakýn kaldýrýp bakma yüzüme karanlýðýma ýþýk olan kara gözlerine aþýk olduðum ilk günü hatýrlatmadan sana yandýðým/ kandýðým o günle kandýrýldýðým o geceyi anýmsatmadan arýn beynimden, yüreðimden, bedenimden.
durma uç git artýk ! ait olduðun yere göðsüme saplandýrýlan o acýnýn ortaðýna i h a n e t i n i n ortaðýna cýrp kanatlarýný..
Aþk-ý Kýyamet . . . Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşk-ı Kıyamet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.