Bir gün tozlu raflardan iner mi karalamalarým... Ýmzasý ilk aþkýn suskunluðuna atýlmýþ yazýlarým. Ön sözünde ismi bulunmayan bir çýkmazým... Keramet sende zannetme , þair bozmasý biriyim...
Ruhunu aldým , ben bozdum huzurunu , sevdim Ýçine aþk tohumunu düþürdüm , göz bebeðindim... Ýlk dokunuþ bir gönle , ilk öpücük heyecan içimde... Suçluluk duygusu bilme diye , ellerim ellerinde...
Hasret çekmezdik , bilseydik sever miydik ? Sevdik diye bu kadar dert içine niye girdik ! Ýmkansýzdý madem çýkmazý niye zorladýk? Uçsuz bucaksýz aþk bizdik , þimdi kayýp düzenim...
Yýllar geçti gitti , sevdiðim zannettiðim kadýn... Þimdi seni görsem ayný duygularý mý hissederim ? Kimleydin bu güne kadar , kimin omzunda uyudun ? Kimin gözlerinde söndürdün gönlünün ateþini...
Hiç mi özlemedin tenine dokunan ilk erkeðini ... Saçlarýný örgü örgü göremedim , yýllar büyütmüþ seni... Gördüm , avuç içleri yumuk parçanýn suretini... Adýný koyduðun , kýzýmýzýn ismi ile uzun yaþar dilerim...
Senden sonra mý ? çok sürmedi kapýlarým kýrýldý... Sevmeden yaþasa mutlu olur mu insanoðlu ... Ne kadar dayanabilir ki acýya müptela olsa bile... Bir gülüþe kapýlýp unutup gittim sensizliðimi...
Teslim ettim geçmiþe , karaladým durdum sessizce... Bilmedi kimse , üzerine alýndý gelip geçtiler sadece... Zamaný gelir durulurum bir gün bende , öylece... Sen mutlu uyu , yasla baþýný , dert bilme düþlerimi... Tozlanýp eskimiþ þiirlerimin kýymetini , belki anlar birileri...
Yunus Özkan
29.07.2013 00:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.