Siyahî bir bulut çöküyor üzerime
Ruhum bir cenderede sýkýþtýrýlýyor
Özgürlüðü elinden alýnmýþ mahkumum
Aþkýnýn kölesi olmuþ ruhum bir ömür
Hiç düþünmeden harcamýþým benliðimi
Gerçek sandýðým sahte sevdana
Bu gün aynada bir kýz çocuðu gördüm
Biraz heyecanlý biraz ürkek, hafif aðlamaklý
Þaþýrdým “ Sen kimsin? “ dedim
Kakülünü düzeltip gözlerini gözüme dikti
Ve ben senim dedi içinde hiç büyütmediðin
Ürperdim, dilim kuru çöllere döndü
Gözlerim ise þelalelere, kýpýrdayamadým
Elimi uzattým ona dokunmak için
Birden geri çekildi “ Sakýn!” dedi
Bana kirlenmiþ parmaklarýný sürme!
Ýçimde görünmez bir el
Yüreðime saplý hançeri çevirmeye baþladý
Bir acý, tarifi imkansýz kanatýyordu içimi
Ona dokunamamak ne acýydý
Ýçimde tek temiz kalan o kýza dokunamamak
“ Neden “ diye kekeleyebildi dilim
“ Sen her sevene açtýn yüreðini yuva oldun haysiyetsizlere
izin verdin seni üç kuruþa satmalarýna “ dedi
Dizlerimin üzerine çöktüm
“Suçum bir kez sevmek mi? Sevgi bilmeze güvenmek mi?”
“Ben sana veda etmeye geldim” dedi
Ýçimdeki acý tarifsiz büyüyordu onsuz var olabilir miydim?
“Gitme benimle kal bir daha seni içimlerine izin vermem”
“ Yok istesem de kalamam seni köle edenler beni de idam ettiler “ dedi
“Nasýl olur sana ulaþmalarý imkansýz, seni gizledim” diyerek aðlýyordum
Þimdi anlýyorum içimde sinsice dolaþan korkunun sebebini
Gözlerime girmeyen uykunun nereye kaybolduðunu
Her aldýðým soluðun neden ciðerlerime çok geldiðini?
Ben kölesi olduðum özgürlüðümü uðruna feda ettiðim sevdiðim için
Öldürmüþüm beni ben eden o kýz çocuðunu, öldürmüþüm ….