düþleri maviltelim bu gece, geceden bir ton daha çalýp karartalým hem içimizi, biraz ondan biraz da bundan, havai gibi bir maviye katýp maviltelim içkimizi, mentol koksun dumaný tütünün, ve her nefeste daha da ayýlalým. maviltelim demirkazýðý, insin yere Zeus deyusu, yasak þehirlerdeki tutsak notalardan çalýp özgürlüðün güftesini çýðýralým. bekçi kovalasýn sabahlara kadar biz, tabanlarýmýz kýçýmýza denk mavileþinceye dek delik deþik asfaltý tokatlayalým.
armaðan olsun vuslatýn varlýðýna yazalým dost, yazalým da maviltelim þu köhne duvarý, düþ piþsin güneþ gören yüzünde, içimizden geçen mavilikleri okyanus derini birikenleri denizi alýp arkamýza, sýrtýmýzda özlemin azýðý, gel, þu dalgakýrana haykýralým
hey, ne dinliyorsun öylece ? sembolü eþarp olmasýn mavinin artýk, hülyalarýn yegane mavisi hatrýna, ego savaþtýrmayý býrakalým bizi suya hasret koyan bozuk çýkrýðý, elbirliði onaralým, ve birkaç kiþi daha yesin sýcak ekmek, birkaç adamdan fazlasý anlasýn derdimizi, bir þarapçý cesaretiyle herkes, "korkmasýn geceden."
gel davalým, barýnak edinmeden geceyi, örtmeden üstüne hüzünlü dönenceyi, soldurmadan maviyi, gel gözleri renksizim gönlü gözünden de kör adaletim, sevgilim, mavi gibi “barýþalým”
/mahfer/
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdar_evrem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.