Bir fincan çay buðusu göz bebeklerimde
Boþ bir sandalyede hayalin beni izliyor
Kendi yasýmý tutarken beyin hücrelerim
Ölümlere yatýrýyorum ruhsuz bedenimi
Kýzýl bir yaðmur ala boyuyor papatyalarýmý
Sensizliðin ayazlarýnda solarken
Anýlarýn labirentinde içimdeki çocuk
Körebe oynuyor býraktýðýn yalanlarýnla
Köþe baþýnda bir bulut
Iþýðýný yitirmiþ fenerin yasýnda
Sokak çalgýcýsý matemini tutuyor
Kýrýlan emektar yayýnýn
Bir þarký yankýlanýyor kulaklarýmda
Ölmüþ asýrlýk aþklardan geriye kalan
Sahi bizim þarkýmýz neydi ?
Dinlerken göz bebeklerimizin öpüþtüðü
Derin sulardan hortluyor karanlýk
Yýldýzlara sýçrýyor zifiri
Ay kaçýyor ona uzanan ellerden
Bir resimde býrakarak parlaklýðýný
Kulaðýmda bir ýslýk çýnlýyor
Tanýdýk bir melodi beynimi zorluyor
Yoksa
Tanýdýk olan sadece o nefes mi ?
Kaným donuyor hatýrlar ile yüzleþirken
Ve yine karþýmdasýn ürkütücü bakýþlarýnla
Verdiðin tüm boþ sözlerin çýkmazýnda
Bana sunduðun yol ayrýmýnda
Cam kýrýklarýnda sensizliðe ilerliyorum ….