15 Mayýs’ta… Evet! Son þafak… Sabahýn tam köründe… Körlerin bile, gözü açýlacaðý sýrada… Þafak deðil, ben doðacaðým yeniden. Karanlýk olan Ay’ýn ardýndan, doðacaðým sana…
Tekrar gülecek bu kalbim. Tekrar görecek bu gözlerim. O günkü rüzgarý hissedecek tenim. Nasýl geçti diye sorma bana! Karanlýk þafaðýmýn ardýndan, güler yüzle doðacaðým sana…
Unuttur bana o günleri. Kör etme yeniden gözleri. Ay erirken þafaðýn en karanlýðýna, ben umutla doðacaðým sana… Güneþi tekrar çamurlama bana. Ben yeniden doðmuþken sana, kuruyan gözlerimi tekrar ýslama…
Ay erirken þafaðýn en kuytusuna, ben AÞK ile doðacaðým sana!..
Uður ÝNCEKARA Yazým Tarihi : Mart 2013 (Askerdeyken)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugurincekara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.