adam ve çocuktan sonra sallanan gölge yokuþ aþaðý yürüyünce hýzlanýyor aklým da çocuðu sevmeliydim selamlamalýydým gölgeyi daha yakýþýklý olurdu alýþmak yokluðuna...
fedakar bir teyze bindi akþam otobüsüne ayrýlýrken gene güldü teyze hep güldü birgün ölecek direnç bayraðýný gülerek dikecek zamana akþam otobüsü teyzesiz kalmayacak teyze akþam otobüsüsüz biz dirençsiz kalmayacaðýz ey zaman inadýn kurusun...
uzak balkonlarda kadýn gölgeleri akþam soðuðunda iþ ve düþ bir arada ömür olacak bunun adý keþke olmasa...
akþam kalabalýðý daha bir farklý oluyor daha az göz oluyor üzerimde sensizliðimi daha rahat yaþýyorum akþam kalabalýðýnda beni böyle yalnýz býrakmalarý ne hoþ sensizliðimi bu rahatýmla yaþatýyorum...
ve kuru kuruya akþamla olmuyor sensiz bir de gece lazým yanýna ki tanrýya acým boþ gitmeyeyim...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.