Sanki yýllar oldu, sen gideli,
Günler kâbus gibiydi, geçmek bilmedi,
Gecelerimin hepsi ayrý bir iþkenceydi,
Duvarlar hiç konuþmadý benimle,
Telefonum hep sessiz, hep suskun,
Hiç aramadýn, sormadýn;
Bense arayamadým,
Türlü engeller çýkardýn karþýma,
Hasretinle, içimdeki sýzýmla,
Kalakaldým bir baþýma…
Ama benim hayallerim vardý,
Hayata tutunduðum…
Mesela;
Geceleri rüzgarlar getirirdi,
Kokunu ve sesini,
Rüyalarýmda hissederdim,
O sýmsýcak nefesini,
Gündüzleri her köþeden
Sen çýkýyordun karþýma,
Koþuyordun bana,
Sevgiyle sarýlýyordun boynuma,
Bense, seni sýmsýký sarýyor,
Öpüyordum doya doya,
Sanki onca kalabalýk içinde bir baþýmýza…
Ýþte benim hayata tutunduðum hayallerim;
Onlarý sadece ben görebilirim,
Benim hayallerim onlar,
Hiçbir güç engelleyemez,
Dokunamaz onlara, sen bile;
Çünkü onlar benim hayallerim,
Sadece benim hayallerim…
Selami ÞAKACI